ROZDZIAŁ 41

- Justin, pójdź otworzyć - westchnęłam głośno.
- Dlaczego ja? - spytał oburzony.
- Bo ja nie mogę chodzić - wycedziłam przez zaciśnięte zęby.
- Zapomniałem - zachichotał.
- Wiesz co?! - Walnęłam ręką w poduszkę. - Wal się - Warknęłam i wstałam.
- Dobrze wiesz, że...- nie dałam mu dokończyć.
- ...Nie lubisz robić tego sam - dokończyłam za chłopaka idąc powoli w stron drzwi.
- Widzisz jak szybko się uczysz? - zaśmiał się.
- Dupek - mruknęłam pod nosem.
- Ja Ciebie też - krzyknął, kiedy byłam już przy drzwiach.
Pokręciłam głową i otworzyłam przyjaciołom.
- Cześć. - ucałowałam wszystkich w policzek i prowadziłam do salonu, gdzie siedział Justin.
- A tobie co się stało? - usłyszałam za sobą Taylor.
- Umm...Nic? - starałam się iść jako tako normalnie.
- Ta, dlatego ledwo chodzisz, a minę masz jak srający kot na pustyni? - zaśmiała się Kim.
- Spadłam wczoraj ze schodów i się potłukłam trochę - wzruszyłam ramionami i usiadłam powoli obok szatyna.
- Siemka - Kyle przywitał się z Jusem.
- Lola! Przecież was słyszeliśmy, i chyba nie tylko my - zaśmiała się Taylor.
Czułam jak robi mi się gorąco, czego efektem pewnie były czerwone policzki.
- Napijecie się czegoś? - spytałam.
- Stary, viagre brałeś? - zaśmiał się Kyle.
- Sorry, mi wystarczy tylko Lola, nie wiem jak z tobą - odgryzł się Justin, na co wszyscy wybuchnęli śmiechem.
- Frajer - warknął zażenowany Kyle.
- Możemy zmienić temat? - krzyknęłam i zaraz zaczęłam kaszleć.
- Ktoś tu podrażnił sobie gardło - pisnęła Kim.
Przewróciłam oczami.
- Sok? Cola? Herbata? - spytałam, nie zwracając uwagi na komentarz blondynki.
- Piwo - wyrwał się Kyle.
- Nie ma! - warknęłam.
- My mamy - zaśmiał się dumnie.
- Lola nie pije - Od razu skomentował Justin.
- Bo? - syknęłam.
- Bo nie! - powiedział stanowczo.
- Nie jesteś moim ojcem.
- Przepraszam Cię bardzo, ale później to TY dobierasz się do moich spodni! - wskazał na mnie palcem.
Skrzyżowałam dłonie na piersiach.
- Nie mów, że Ci się to nie podoba. - zaśmiałam się.
- Nie, kiedy jesteś pijana.
Odwróciłam się na pięcie i poszłam do kuchni. Wstawiłam wodę i wskoczyłam na blat. Syknęłam z bólu. Po chwili dołączyły do mnie dziewczyny.
- Co się z wami dzieje? - spytała Kim.
- Nie wiem, przyjechał jakiś inny.
- Och - westchnęła i oparła się biodrem o szafkę.
- Chodźmy na jakąś imprezę - błagała Tay. - Mam ochotę się zabawić.- powiedziała smutno.
- Ja się nie ruszam - wydęłam usta.
- No tak, Lola ma ograniczoną koordynację ruchomą. - parsknęła śmiechem.
- Wal się Kim - zmroziłam ją wzrokiem.
- Przepraszam, ale wczoraj tak wrzeszczałaś, że nie mogę się powst...
- Zamknij się! - syknęłam.
- Lejdis! - Do kuchni wszedł Justin. - Co tu się dzieje? - spytał idąc w moja stronę, a za nim szedł Kyle.
- Justinku kochany! - Taylor mocno się do niego przytuliła.
Jus zmarszczył brwi i spojrzał na mnie zdziwiony.
- Jedźmy proszę na imprezę. - pisnęła.
- Ale Lola źle się czuje.
- Juuuustin! - przeciągnęła.
- Taylor - warknął Kyle.
- Tay, nadal ściskasz mojego chłopaka - uniosłam jedną brew w górę.
- Sorka - blondynka odkleiła się od mojego chłopaka i poprawił bluzkę.
Szatyn podszedł do mnie, położył ręce na moich nogach i spojrzał mi w oczy.
- Jesteś na mnie zła? - spytał.
- Tak - odwróciłam głowę w bok.
- Skarbie - przyłożył dłoń do mojego policzka. - Kochanie. - Kicia - Ślicznotko - LOLA! - w końcu powiedział zrezygnowany.
- Hm? - odwróciłam do niego głowę z chytrym uśmiechem.
Justin bez żadnych ceregieli po prostu mnie pocałował. Zdecydowanie lubię takie przeprosiny. Przerwał nam gwiżdżący czajnik, dający znak, że woda już się zagotowała.
- Idźcie na górę - zaśmiała się Kim.
- Ta! Lola już w ogóle nie będzie mogła chodzić - odpowiedziała Taylor.
Odsunęliśmy się od siebie, uniosłam lewą rękę w górę i wystawiłam środkowy palec dziewczynom.
- Już się nie gniewasz? - spytał jeżdżąc dłońmi po moich nogach.
- Nie - uśmiechnęłam się do chłopaka.
- Lola, jaką chcesz herbatę? - spytał Kyle wyciągając kubki.
- Zieloną - odpowiedziałam i powróciłam wzrokiem na Justina.
- Kocham Cię - uśmiechnął się i przejechał dłonią po moim policzku.
- Rzygam tęczą! - krzyknęła Kim.
- Kim, idiotko! Ona mu właśnie miała powiedzieć, że też go kocha! - warknęła Tay.
Wszyscy wybuchnęliśmy śmiechem. Pokręciłam głową i zsunęłam się powoli z blatu, Justin na milimetr się nie odsunął, więc trudno było mi zejść, a teraz stałam przy nim wygięta w łuk.
- Odsunąłbyś się, co? - spytałam.
Jeszcze raz mnie pocałował i odszedł, siadając na krześle przy wysepce.
- Jedźmy się zabawić, no! - krzyknęła zrezygnowana Taylor.
- Możemy się tu zabawić - powiedział Kyle stawiając mi herbatę na wysepce.
Usiadłam obok Justina i objęłam dłońmi gorący kubek.
- Ale ja chcę potańczyć! - dziewczyna zaczęła tańczyć w rytm muzyki, którą tylko ona słyszała.
- Justin, puść jakąś muzykę - zwróciłam się do chłopaka.
Szatyn wyszedł z kuchni i poszedł do salonu. Po chwili leciała już stamtąd muzyka. Zaraz z kuchni zniknął Kyle. Zostałam sama z dziewczynami.
- Gdzie oni poszli? - spytałam.
- Pewnie po piwo. - zaśmiała się Kim.
- Bardzo był wkurzony jak przyjechał? - spytała blondynka.
- Chyba słyszeliście? - powiedziałam z ironią w głosie.
- Słyszałyśmy tylko jak krzyczałaś 'Och Justin!', 'O Boże! Justin' - dziewczyna zaczęła mnie naśladować.
- Suka! - syknęłam.
- Ja Ciebie też - dziewczyna cmoknęła w powietrze.
Upiłam łyk herbaty i odstawiłam ją na stolik. Po chwili wrócili nasi chłopcy.
- TY! - Justin pokazał na mnie palcem. - Nie dotykasz piwa!
Przewróciłam oczami i spuściłam wzrok.
- Oj! Nie bądź dla niej taki. Chyba się dobrze bawiliście w nocy - zaśmiała się Tay.
Mam dość! Cały czas muszą pieprzyć o tym jak kochałam się z Justinem? To chyba nasza sprawa.
Zabrałam kubek i poszłam na górę do swojego pokoju.
- Ktoś ma dziś zły dzień - usłyszałam za sobą.
Weszłam do swojego pokoju i zamknęłam drzwi. Usiadłam na łóżku z kubkiem i wzięłam telefon do ręki. Odblokowałam ekran i od razu wyskoczyły mi nieodebrane połączenia i sms.
OD:MAMA
Lola, Kochanie. Co się dzieje? Nie odbierasz telefonów.

OD:MAMA
Lola! Zaczynam się martwić! Zadzwoń do mnie jak w końcu znajdziesz czas!

Zagryzłam dolną wargę i wybrałam numer mamy. Odstawiłam kubek na szafkę.
- No w końcu! Dziecko! Co się z tobą dzieje? - spytała.
- Przepraszam mamo, ale byłam na dole. - odpowiedziałam.
- Sama jesteś?
- Nie, jest u mnie Justin, Kim, Taylor i Kyle.
- Proszę bez imprez. Nie chcę być ściągana przez policję
- Mamo, jesteśmy cicho
Do pokoju wszedł Justin. Przyłożyłam palec do ust, dając mu do zrozumienia, że ma być cicho. Szatyn pokiwał głową i usiadł obok mnie na łóżku.
- Kiedy wracacie? - spytałam.
- W sobotę.
- Okej.
- Będę jeszcze dzwonić. Babcia i dziadek pozdrawiają.
Justin przysunął się bliżej mnie. Położył rękę na mojej node i zaczął nią jechać w górę, a jego usta przyssały się do mojej szyi.
- Też ich pozdrów i uściskaj. - z trudem przełknęłam ślinę
- Lola, wszystko w porządku? - spytała.
- T-tak mamo - Justin tak na mnie naparł, że teraz leżałam pod nim.
- Na pewno? Masz jakiś dziwny głos. - stwierdziła.
- Zdaje Ci się - odpowiedziałam szybko.
- Może chcesz, żebym przyjechała jutro?
- Nie, nie trzeba. - starałam się zepchnąć z siebie Justina, ale był za ciężki.
- Mamo, Kim mnie woła, muszę iść. Pa
- Pa kochanie. Odezwij się jeszcze.
- Mhm - mruknęłam i zakończyłam rozmowę.
- Złaź ze mnie idioto! - syknęłam.
- Czemu wyszłaś? - spytał robiąc mi malinki na szyi.
- Justin! Będą ślady! - warknęłam i przyłożyłam dłoń do szyi.
- Więc? - ponowił
- Po prostu...wkurzają mnie, że cały czas gadają o tym co Tu się działo w nocy - przewróciłam oczami.
- Zazdroszczą - zaśmiał się i włożył mi ręce pod bluzkę.
- Och! - westchnęłam.
- No chodź. - szatyn zszedł ze mnie i wyciągnął w moją stronę rękę.
Chwilę się zastanowiłam, po czym chwyciłam jego rękę. Wzięłam telefon i kubek z herbatą, po czym zeszliśmy na dół. Wszyscy siedzieli z piwem i słuchali muzyki.
- No w końcu! - uśmiechnęła się Kim.
- Lola nie chce, żebyście gadali o wczorajszej nocy. - Zastrzegł sobie Justin.
Wszyscy pokiwali głowami i dalej popijali piwo. Usiedliśmy z Justinem obok Kim. Szatyn sięgnął po piwo i zbliżył butelkę do ust.
- W niedzielę wyjeżdżamy? - spytałam.
- Tak. Z rana - odpowiedział Justin.
- Będziemy tam sami? - spytała Taylor.
- Mhm - Justin kiwnął głową.
Poszłam do kuchni i wzięłam sobie coś przeciwbólowego, ponieważ mięśnie dalej mnie bolały. Popiłam tabletkę wodą i wróciłam do Justina.

*Po 5 piwach Justina*

- Lola...- Justin przyklęknął na jedno kolano, a dalej się chwiał. 

Siedziałam na kanapie z nogą założoną na nogę i skrzyżowanymi rękoma na piersiach. Kim i Taylor tańczyły, a Kyle spał. Uniosłam lewą brew w górę i patrzyłam na szatyna. 

- Lola...- znowu zaczął. - Wyjdziesz za mnie? - spytał. 

Boże jakie on ma piękne oczy! Wyglądał tak słodko kiedy klęczał przede mną, a oczy same mu się zamykały. 

- Oczywiście kochanie - uśmiechnęłam się i pogładziłam ręką jego policzek 

- Lola, zróbmy sobie dziecko 

- Teraz? - parsknęłam śmiechem. 

- Yeah. Teraz. - próbował się podnieść 

- Justin...twoje nogi ledwo stoją...nie mówiąc już o Jerrym - wybuchłam śmiechem. 

- No choodź. Pobawimy się w chłopca i dziewczynkę - poruszył śmiesznie brwiami. 

W końcu wdrapał się na kanapę i usiadł obok mnie. 

- Jak będziesz trzeźwy - zaśmiałam się. 

- LOL, nooo. - Justin sięgnął po kolejne piwo. 

- Tobie już nie wolno! - warknęłam i zabrałam mu piwo. 

- Wolno! 

- Nie!

- Tak!

- Nie! 

- O! Jerry stanął 

Przyłożyłam dłoń do czoła i poszłam do kuchni. 

- Lola! Chodź! Stoi! - Justin krzyczał z salonu. 

Otworzyłam zamrażarkę i wyciągnęłam lody. Już pakowałam łyżkę waniliowych lodów, kiedy do kuchni wszedł Justin w samych bokserkach i spodniach w kostkach.. Dobrą chwilę wpatrywałam się w niego z otwartą buzią i łyżką uniesioną w górę.
- Jerry stoi. - poruszył brwiami i zaczął iść w moją stronę.
Odłożyłam łyżeczkę do pudełka z lodami i zamrugałam kilka razy, żeby się otrząsnąć. Nawet sobie nie wyobrażacie jak cholernie seksownie on wygląda! Poczochrane włosy, błyszczące oczy, ten szelmowski uśmiech, jego umięśniony brzuch z literą V na podbrzuszu.  Teraz stał przy mnie i chwiał się. Spojrzałam na jego kroczę i parsknęłam śmiechem.
- Wybacz skarbie, ale to nie wystarczy - puściłam mu oczko.
- Lola noo...ale ja mam taką...chciceeee - oparł się o wysepkę.
- Jus...nie dzisiaj - zaśmiałam się. - Nie będziesz w stanie cokolwiek tym zdziałać - próbowałam zdusić w sobie śmiech.
Zaraz do kuchni wbiegła Kim.
- Czeeeeeść i czołem! - krzyknęła rozweselona. - O! Chyba przeszkadzam! - zatrzymała się w półkroku.
- Nie! Nie przeszkadzasz - krzyknęłam. - Justin! Zakładaj spodnie.
- Na pewno? - zachichotała.
Jej, jaka ona jest słodka jak się spije. 
- Mhm - uśmiechnęłam się.
Justin się schylił i próbował założyć spodnie.
- Zapnij - mruknął.
Odwróciłam się do niego i zapięłam mu spodnie. Kim nie przestawała chichotać jak mała dziewczynka.
- Czego szukasz? - spytałam kiedy otwierała każdą szafkę po kolei.
- Czegoś do jedzenia.
- Masz - dałam jej lody.
- Dzienx - uśmiechnęła się i poszła z lodami do salonu.
- Idziemy łóżka - wstałam.
- Mi wystarczy kuchnia. - powiedział uradowany i zaczął rozpinać spodnie.
- Spać kretynie - warknęłam. Złapałam go za rękę i zaczęłam go ciągnąć na górę.
- Gdzie idziecie? - spytała Kim, kiedy przechodziliśmy przez salon.
- Lola jest napalona - zaśmiał się Justin.
Przewróciłam oczami i dalej ciągnęłam chłopaka na górę.
- Justin! Jesteś ciężki! Sam wchodź - stanęłam na schodach i puściłam pierwszego szatyna.
- Nie dam rady - stęknął i leniwie ponosił nogi.
- Idź - syknęłam.
Ale to ja zawsze najbardziej się spijam! 
- Lola, ale wyjdziesz za mnie? - spytał idąc po schodach.
- Tak, Justin - zaśmiałam się.
- I będziemy mieli dzieci
- Mhm.
Byliśmy już na piętrze.
- Ej, ej...czekaj! Tu śpisz! - szybko złapałam chłopaka za koszulkę i pociągnęłam w stronę mojego pokoju.
- Ach.. to tu mieszkam.
Wszedł do pokoju i rzucił się dosłownie na łóżko.
- Maleńka, możesz mi rozebrać. - zaśmiał się.
- Pierdol się - uśmiechnęłam się ironicznie i wyszłam z pokoju.
Zeszłam na dół, gdzie Kim i Taylor zajadały się lodami. Spojrzałam na Kyle'a i wpadłam na pewien pomysł.
- Ej! Pomóżcie mi z Kyle'em
- Nich śpi - odezwała się Kim.
- Mam pewien pomysł.
- Okej - wstały i we trzy wzięłyśmy Kyle.
- Kawał cielska z niego - zaśmiałam się.
Brunet coś mruczał pod nosem. Trochę zajęło nam wdrapanie się na górę, ale w końcu weszłyśmy. Justin już słodko spał na łóżku.
- Rozbierzcie go, ja rozbiorę Justina. - rozkazałam.
Popatrzyły na mnie zdziwione, ale zrobiły to o co je prosiłam. Kiedy chłopcy byli już w samych bokserkach położyłyśmy ich obok siebie. Zrobiłam im zdj. telefonem i przykryłam kołderką.

*Justin*

Poczułem jak coś łapie mnie za tyłek. Uśmiechnąłem się sam do siebie i pocałowałem Lole w ramie, a później objąłem ją w pasie. Trochę przypakowała, ma twardszy brzuch. Pojechałem ręką w górę, ale nie znalazłem tego czego szukałem. Natychmiast otworzyłem oczy.

- Kyle?! - wrzasnąłem na całe gardło. 

- Kim, ciszej - mruknął. 

- Gdzie jest Lola idioto? Gdzie są cycki Loli? - wrzeszczałem. 

Kyle szybko podniósł się do pozycji siedzącej. 

- Co ty tu, kurwa, robisz? - syknął. - Ja pierdole! Macałem Cię po dupie! - powiedział z obrzydzeniem. 

- Co się wczoraj wydarzyło? - spytałem.

- Sam chciałbym wiedzieć! - wyskoczył z łóżka. - Spróbuj komuś powiedzieć...to po tobie! - groził mi palcem. 

- Tak! Nic się nie wydarzyło - pokiwałem głową i zakryłem się kołdrą. Nagle czułem się przy nim skrępowany. 

- Co to za krzyki? - Lola weszła do pokoju. 

- Y.

- Nikt nie krzyczy - odpowiedział szybko Kyle. 

- Spaliście razem? - spytała. 

- Ni-Niee...-zaprzeczyłem. 

- No cooo ty! - zaśmiał się brunet, drapiąc po karku. 

- Może wam przeszkodziłam? - spytała, powoli wycofując się z pokoju. 

- Nie. Kyle...po prostu przyszedł bo szukał Cię...i myślał, że tu jesteś. 

- Tak? - spytała

- M-hm..- odpowiedział skrępowany Kyle. 

- No więc jestem - uśmiechnęła się Lola. 

- Co na śniadanie? - spytał szybko. 

- Po to mnie szukałeś? - zaśmiała się. 

- Yep 

- Naleśniki - uśmiechnęła się. - Gdzie spałeś? - spytała.

- W łazience - odpowiedziałem. 

- Pytałam Kyle'a - parsknęła śmiechem. 

- No..w łazience. 

- Co tu robią twoje rzeczy? - zmarszczyła brwi. 

- Schowałem mu je tu, wczoraj - odpowiedziałem za niego. 

- Mhm - zaśmiała się pod nosem i wyszła z pokoju.

Odetchnąłem z ulgą. 

- Nic nie było, nie? 

- Ta. - odpowiedziałem. 

Ubraliśmy swoje rzeczy i zeszliśmy na dół. 

***

No! tym razem rozdział szybciej mi poszedł, ale praktycznie nic się w nim nie dzieje ;/